- osłupiały
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeoslstrokupialstroky"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}osłupiały{{/stl_39}}{{stl_41}} (persf -li){{/stl_41}}{{stl_7}} entgeistert, bestürzt{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
osłupiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, osłupiałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} znieruchomiały; bezmyślny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłupiałe oczy, spojrzenia. Patrzeć osłupiałym wzrokiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłupieć — dk III, osłupiećeję, osłupiećejesz, osłupiećej, osłupiećpiał, osłupiećeli, osłupiećpiały, osłupiećpiali «znieruchomieć ze zdumienia, z przerażenia, stanąć jak wryty, zdrętwieć» Na widok niedźwiedzia osłupiał z przerażenia. Stanął jak osłupiały … Słownik języka polskiego